Ten towar jest dostępny w naszych sklepach
Jest to lek na receptę, niedostępny w sprzedaży wysyłkowej. Sposób realizacji recepty i zakupu leku znajduje się w dziale: REALIZACJA RECEPT
Skład: 1 tabl. powl. zawiera 10 mg escitalopramu.
Działanie: Selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny. Escitalopram nie ma powinowactwa lub wykazuje bardzo niewielkie, bez znaczenia klinicznego, powinowactwo do szeregu receptorów i układów enzymatycznych, w tym receptorów 5-HT1A, 5-HT2, DA D1 i D2, receptorów adrenergicznych α-1, α-2 i β oraz receptorów histaminowych H1, muskarynowych cholinergicznych, benzodiazepinowych i opioidowych. Po podaniu doustnym escitalopram wchłania się prawie całkowicie, niezależnie od spożycia pokarmu (biodostępność wynosi około 80%). Escitalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%. Escitalopram jest metabolizowany w wątrobie do metabolitu demetylowanego i didemetylowanego, które są farmakologicznie czynne. Escitalopram i jego metabolity są częściowo wydalane w postaci glukuronidów. Okres półtrwania w fazie eliminacji po wielokrotnym podaniu dawki wynosi około 30 h.
Wskazania: Leczenie dużych zaburzeń depresyjnych. Leczenie zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na escitalopram lub pozostałe składniki preparatu. Jednoczesne leczenie nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO.
Niepożądane efekty: Najczęściej występują podczas pierwszych 1-2 tyg. leczenia, a ich nasilenie i częstość występowania na ogół ulegają zmniejszeniu w trakcie leczenia. Obserwowano następujące działania niepożądane: bardzo częste - nudności; częste - zmniejszenie łaknienia, biegunka, zaparcia, zwiększone pocenie się, bezsenność, senność, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, gorączka, osłabienie libido, zahamowanie orgazmu u kobiet, zaburzenia wytrysku, impotencja, zapalenie zatok, ziewanie; niezbyt częste - zaburzenia smaku, zaburzenia snu. Wymienione poniżej działania niepożądane dotyczą grupy leków SSRI: niedociśnienie ortostatyczne; hiponatremia, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (wazopresyny); zaburzenia widzenia; nudności, wymioty, suchość błon śluzowych jamy ustnej, biegunka, jadłowstręt; bezsenność, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, senność, reakcje alergiczne; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; bóle mięśniowe, bóle stawów; napady drgawkowe, drżenia mięśniowe, zaburzenia koordynacji ruchów, zespół serotoninowy; omamy, mania, splątanie, pobudzenie, niepokój, depersonalizacja, napady panicznego lęku, nerwowość; zatrzymanie moczu; mlekotok, zaburzenia czynności seksualnych (impotencja, zaburzenia wytrysku, zahamowanie orgazmu u kobiet); wysypka skórna, wybroczyny, świąd, obrzęk naczynioruchowy, pocenie się. Po długotrwałym stosowaniu, nagłe przerwanie podawania leków z grupy SSRI może wywołać u niektórych pacjentów objawy odstawienne: zawroty głowy, parestezje, drżenia mięśniowe, niepokój, nudności i kołatanie serca. U pacjentów z chorobą maniakalno-depresyjną dojść może do wystąpienia fazy maniakalnej (w razie wystąpienia u pacjenta fazy maniakalnej należy zaprzestać podawania leku). Ogólne doświadczenia kliniczne w stosowaniu leków z grupy SSRI wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia prób samobójczych w pierwszych tygodniach leczenia (w tym okresie pacjenci powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą).
Interakcje: Przeciwwskazane jest stosowanie escitalopramu w skojarzeniu z nieselektywnymi inhibitorami MAO. Stosowanie escitalopramu można rozpocząć 14 dni po odstawieniu nieodwracalnych inhibitorów MAO i przynajmniej 1 dzień po zaprzestaniu stosowania moklobemidu, będącego odwracalnym inhibitorem MAO. Między odstawieniem escitalopramu a rozpoczęciem leczenia nieselektywnymi inhibitorami MAO należy zachować co najmniej 7-dniową przerwę. Nie jest zalecane stosowanie escitalopramu w skojarzeniu z inhibitorami MAO-A - jeśli takie leczenie skojarzone jest konieczne, należy je rozpocząć od minimalnej zalecanej dawki z zachowaniem stałej kontroli klinicznej. Należy zachować ostrożność podczas stosowania escitalopramu w skojarzeniu z selegiliną (nieodwracalny inhibitor MAO-B) ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Podawanie w skojarzeniu z lekami o działaniu serotoninergicznym (np. tramadol, sumatryptan i inne tryptany) może prowadzić do zespołu serotoninowego. Zaleca się ostrożność podczas stosowania escitalopramu z lekami, które mogą obniżać próg drgawkowy. Może wystąpić nasilenie działania escitalopramu w skojarzeniu z litem lub tryptofanem - należy zachować ostrożność podczas skojarzonego leczenia. Stosowanie leków z grupy SSRI z preparatami ziołowymi zawierającymi dziurawiec może powodować do zwiększenia częstości występowania działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność podczas skojarzonego stosowania z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi. Podawanie w skojarzeniu leków, które działają hamująco na CYP2C19, może spowodować zwiększenie stężenia escitalopramu we krwi - należy zachować ostrożność podczas skojarzonego leczenia z tymi lekami (np. omeprazol). Należy zachować ostrożność podając escitalopram w górnej granicy zakresu dawkowania w skojarzeniu z dużymi dawkami cymetydyny. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania escitalopramu w skojarzeniu z lekami, które są metabolizowane głównie z udziałem izoenzymu CYP2D6 i mają mały wskaźnik terapeutyczny (np. flekainid, propafenon, metoprolol, dezypramina, klomipramina, nortryptylina, risperidon, tiorydazyna, haloperidol).
Dawkowanie: Doustnie: Duże zaburzenia depresyjne: zazwyczaj 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie depresyjne występuje zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy, aby uzyskać utrwalenie odpowiedzi na leczenie. Zespół lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii: w pierwszym tygodniu leczenia zaleca się dawkę początkową 5 mg raz na dobę, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Dawkę można następnie zwiększać maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta. Maksymalną skuteczność osiąga się po około 3 mies. stosowania preparatu; leczenie trwa kilka miesięcy.U pacjentów w podeszłym wieku w początkowym okresie leczenia należy rozważyć stosowanie połowy zwykle zalecanej dawki oraz podawanie mniejszej dawki maksymalnej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów wolno metabolizujących leki z udziałem izoenzymu CYP2C19, w pierwszych 2 tyg. leczenia zaleca się stosowanie początkowej dawki 5 mg/dobę; w zależności od reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można zwiększyć do 10 mg/dobę.Nie wykazano bezpieczeństwa stosowania dawek dobowych powyżej 20 mg. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Uwagi: W celu uniknięcia wystąpienia objawów odstawiennych, preparat należy odstawiać stopniowo, zmniejszając dawkę przez 1-2 tyg. Escitalopram nie powoduje zaburzenia czynności intelektualnej i sprawności psychoruchowej - w czasie leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Ciąża: Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Przypuszcza się, że escitalopram jest wydzielany do mleka matki - leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Ostrożnie: Stosowanie leku należy przerwać w przypadku wystąpienia drgawek. U pacjentów z nieustabilizowaną padaczką należy unikać stosowania leków z grupy SSRI, a u pacjentów z opanowaną farmakologicznie padaczką lek należy stosować ostrożnie. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów z manią lub hipomanią w wywiadzie (lek należy odstawić w przypadku wystąpienia fazy maniakalnej); u pacjentów z cukrzycą (może być konieczna korekta dawkowania insuliny i/lub doustnych leków o działaniu hipoglikemizującym); u pacjentów zagrożonych wystąpieniem hiponatremii (osoby w podeszłym wieku, z marskością wątroby lub jednocześnie leczone środkami, które powodują hiponatremię); u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens poniżej 30 ml/min); u pacjentów jednocześnie przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe, leki wpływające na czynność płytek krwi oraz u pacjentów z rozpoznaną skazą krwotoczną. Doświadczenia kliniczne z równoczesnym stosowaniem leków z grupy SSRI i leczenia elektrowstrząsami są ograniczone i dlatego zaleca się zachowanie ostrożności. Na ogół nie zaleca się skojarzonego leczenia escitalopramem i inhibitorami MAO-A. Należy zachować ostrożność, stosując escitalopram w skojarzeniu z lekami o działaniu serotoninergicznym, takimi jak sumatryptan lub inne tryptany, tramadol i tryptofan. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej 18 lat - brak badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania leku w tej grupie pacjentów.
