Miód pszczeli z dodatkiem wyciągu z korzenia prawoślazu i olejku koprowego.
Skład: Miód pszczeli, wyciąg z korzenia prawoślazu, olejek koprowy.
Polecany jest oprócz standardowego leczenia do spożycia w stanach zapalnych gardła, oskrzeli i płuc, stanach zapalnych i skurczowych przewodu pokarmowego oraz wzdęciach.
Spożywać 2 łyżeczki 3-4 razy dziennie. Można nim również słodzić herbatę lub inny napój.
Działanie miodu w chorobach układu pokarmowego.
Miód pszczeli działa korzystnie na wszystkie odcinki przewodu pokarmowego - żołądek, dwunastnicę, jelito cienkie i jelito grube.W wypadku choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy zaobserwowano dobre efekty przy stosowaniu rozpuszczonego miodu w ciepłej wodzie lub w naparach ziołowych . Należy go pić małymi łykami na godzinę przed jedzeniem. Metoda ta powoduje stymulację gruczołów śluzowych żołądka, co w efekcie zwiększa warstwę ochronną śluzu na jego błonie śluzowej.
Picie małymi łykami roztworu miodu nie prowokuje żołądka do zwiększonego wydzielania kwasu solnego. Jeżeli chcemy leczyć niedokwaśność żołądka należy zastosować roztwór miodu tuż przed jedzeniem i wypić szybko cała szklankę.
Miód również ma duże znaczenie w leczeniu chorób jelit. Pobudza on wydzielanie soków trawiennych przez jelito cienkie (najlepsze efekty daje rozpuszczenie w wodzie 2-4 łyżeczek miodu) i wzmaga perystaltykę tego jelita.
Korzystne efekty zaobserwowano w leczeniu miodem stanów zapalnych jelita grubego. Szczególnie dobre efekty uzyskano łącząc miód z pyłkiem pszczelim i propolisem.
Działanie miodu w chorobach układu oddechowego.
Miód stosowany jest zarówno w leczeniu jak i w profilaktyce chorób układu oddechowego. Obserwowano działanie przeciwdrobnoustrojowe miodu na najczęstsze patogeny chorób zakaźnych układu oddechowego.
Zarówno na bakterie gram(-), gram(+) oraz grzyby drożdżakowe. Uważa się, że działanie przeciwbakteryjne miodu warunkowane jest obecnością olejków eterycznych, a nade wszystko nadtlenku wodoru (powstaje on szczególnie łatwo w roztworach wodnych miodu).
Działanie terapeutyczne miodu obserwuje się w prawie wszystkich zapalnych chorobach układu oddechowego, zarówno górnych (zapalanie gardła, nosogardzieli, migdałków, krtani, zapalanie zatok) jak i dolnych partii (zapalanie oskrzeli i płuc).
Efekty terapeutyczne powodowane są tym, że poza działaniem przeciwdrobnoustrojowym działa wykrztuśnie, rozluźnia wydzielinę oskrzelową oraz działa przeciwzapalnie na drogi oddechowe. W wypadku leczenia chorób układu oddechowego dobre efekty uzyskuje się przy podawaniu miodu doustnie, zwłaszcza jeżeli jest rozpuszczony w wodzie lub w naparze ziół, a chory uprzednio roztworem tym popłucze sobie gardło, a następnie połknie.
Zaobserwowano, że stałe używanie miodu zapobiega rozwojowi pylicy płuc u osób na nią narażonych, zwłaszcza korzystnie działa stosowanie miodu w połączeniu z pyłkiem pszczelim. Wynika to prawdopodobnie z ułatwionego odkrztuszania wydzieliny z płuc.
Bardzo dobre efekty lecznicze obserwowano stosując inhalacje miodem. Inhalację można wykonać poprzez rozpuszczenie miodu w gorącej wodzie do 450C, w dużym naczyniu, i wdychanie ulatniającej się pary. Aby utrzymać temp. ok. 40 - 450 C można naczynie podgrzewać na maszynce elektrycznej bądź co chwilę dolewać małą ilość gorącej wody.
Zioła najczęściej dodawane do miodu, stosowane w schorzeniach układu oddechowego i pokarmowego to owoc kopru oraz korzeń prawoślazu.
